The Disrupted Balance. The I and the Other in Xela Arias’s Poetry

  1. Nogueira Pereira, María Xesús 1
  1. 1 Universidade de Santiago de Compostela
    info

    Universidade de Santiago de Compostela

    Santiago de Compostela, España

    ROR https://ror.org/030eybx10

Revista:
Abriu: estudos de textualidade do Brasil, Galicia e Portugal

ISSN: 2014-8526,  2014-8534

Ano de publicación: 2015

Título do exemplar: Grietas al descubierto: puntos ciegos en la textualidad gallega

Número: 4

Páxinas: 29-43

Tipo: Artigo

DOI: 10.1344/ABRIU2015.4.2 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openAcceso aberto editor

Outras publicacións en: Abriu: estudos de textualidade do Brasil, Galicia e Portugal

Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable

Resumo

This article offers an overview of the configuration of the I in Xela Arias’s work and its complex relationship with the Other in her four poetry books, published between 1986 and 2003. My aim is to analyse Arias’s work from this perspective, to discuss several key factors that situate the author in her context, and to assess both the originality of her work and her contribution to modernizing Galician poetry. Some final notes on the re- ception of Arias’s poetry at the time of publication and in subsequent years are also offered.

Referencias bibliográficas

  • Acuña, Xoán (1992). «Xela Arias. Unha poetisa de fondas raigames na terra». Atlántico Diario, 27 outubro, contraportada.
  • Alonso, Fran (2004). «Xela e a fatalidade». Valentín Arias (ed.). Xela Arias, quedas en nós. Vigo: Xerais, 69-71.
  • Álvarez Cáccamo, Xosé María (2004). «Arredor de Xela». Valentín Arias (ed.). Xela Arias, quedas en nós. Vigo: Xerais, 50-52.
  • Arias, Valentín (ed.) (2004). Xela Arias, quedas en nós. Vigo: Xerais.
  • Arias, Xela (1984). «Pregúntasme: ¿a poesía?». Faro de Vigo, 17 maio, 22.
  • Arias, Xela (1985). «Viaxe ao extrarradio». Carel: Revista de Creación, 3.
  • Arias, Xela (1986a). Denuncia do equilibrio. Vigo: Xerais. Arias, Xela (1986b). «Cidades neón». Carnota: Boletín Informativo do Concello de Carnota.
  • Arias, Xela (1990). Tigres coma cabalos. Vigo: Xerais.
  • Arias, Xela (1991). «Autopoética». Boletín Galego de Literatura, 11, 199-202.
  • Arias, Xela (1994). Darío a diario. Vigo: Xerais.
  • Arias, Xela (2003). Intempériome. A Coruña: Espiral Maior.
  • Bermúdez, Silvia (2003). «Intempériome». Anuario Grial de Estudos Literarios Galegos 2003. Vigo: Galaxia, 141-168.
  • Blanco, Carmen (1991). Literatura galega da muller. Vigo: Xerais.
  • Bragado, Manuel (2003). «A indagación de Xela Arias». Faro de Vigo, 9 novembro, 28.
  • Carneiro, Montse (1990). «Xela Arias cuelga en la pared los dramas inconfesables que descubre a través de la poesía». El Ideal Gallego, 12 agosto. Álbum de Mulleres. Con sello da Cultura Galega. [En liña] [29 outubro 2014]. <http://www.cultura galega.org/album/detalleextra.php?id=149>.
  • Carballa, Xan (1990). «Xela Arias. Pertenzo a unha xeración pequeniña e diferente que non se identifica cos maiores nen cos máis novos». A Nosa Terra, 426, 29 marzo, 21.
  • Cochón Otero, Iris (2001). «A década poética dos noventa: continuidade e mudanza». Darío Villanueva (coord.). Galicia Literatura: A literatura desde 1936 ata hoxe: Poesía e teatro. A Coruña: Hércules de Ediciones, vol. xxxii, 365-417.
  • Del Caño, X. M. (1993). «El erotismo involuntario de Xela Arias». Faro de Vigo, 14 marzo, D/6.
  • Expósito Rabadán, Jesús (2005). «Xela Arias: Verso Desnudo». Madrygal, 8, 33-41.
  • Gaspar, Silvia (1990). «Tigres coma cabalos, un poemario de Xela Arias apoiado por imaxes seducidas». La Voz de Galicia, 15 abril, 73.
  • González Fernández, Helena (2005). Elas e o paraugas totalizador. Escritoras, xénero e nación. Vigo: Xerais. González Fernández, Helena (2008). «Encrucijadas identitarias y el laboratorio del lenguaje». Manuela Palacios González e Helena González Fernández (eds.). Palabras extremas: Escritoras gallegas e irlandesas de hoy. A Coruña: Netbiblo / Instituto Universitario de Estudios Irlandeses Amergin, 29-47.
  • González Fernández, Helena (2008). «Encrucijadas identitarias y el laboratorio del lenguaje». Manuela Palacios González e Helena González Fernández (eds.). Palabras extremas: Escritoras gallegas e irlandesas de hoy. A Coruña: Netbiblo / Instituto Universitario de Estudios Irlandeses Amergin, 29-47.
  • Lourido Hermida, Isaac (2008). «La poesía gallega actual. Una visión panorámica». Galerna, vi, 29-41.
  • Míguez, Ana (2004). «Sabía de Xela Arias». Valentín Arias (ed.), Xela Arias, quedas en nós. Vigo: Xerais, 63-64.
  • Negro, Carlos (2002). «Flash zapping vers». II Encontro de Novos Escritores. Asociación de Escritores en Lingua Galega, Mondoñedo, novembro de 2002. [En liña] [29 outubro 2014]. <http://www.aelg.org/GetActivityById.do?id=24>.
  • Nogueira Pereira, María Xesús (1997). «Xela Arias. Darío a diario». Festa da palabra silenciada, 13, 97.
  • Nogueira Pereira, María Xesús (2009). «Dolls, Princesses and Cinderellas. New Female Representations in Contemporary Poetry Written by Women». Manuela Palacios e Laura Lojo (eds.). Writing Bonds: Irish and Galician Contemporary Women Poets. Oxford: Peter Lang, 97-121.
  • Noia, Camiño (2004). «Muller e literatura na escrita de Xela». Valentín Arias (ed.). Xela Arias, quedas en nós. Vigo: Xerais, 130-138.
  • Pociña, Andrés (2004). «Xela Arias, suspensión constante». Valentín Arias (ed.). Xela Arias, quedas en nós. Vigo: Xerais, 105-110.
  • Rivas, Manuel (1990). «Xela Arias, a escritora que converteu os cabalos en tigres». La Voz de Galicia, 25 marzo, 105.
  • Romaní, Ana (2003). «Xela Arias, serse intempestiva». Tempos novos, 78, 82.
Fonte de datos: Dialnet